Ik kom supergemotiveerd aan op het vertrekpunt aan de weg naar Linxe. Het ruikt lekker naar dennen en nat rivierzand, ik ben er direct helemaal uit.
We zijn met een groep van 5, van 6 tot 65 jaar. Zo leuk, en zeldzaam, een activiteit waar iedereen aan mee kan doen!
Nadat ik mijn geleende pak heb aangetrokken, geeft de begeleider ons een paar tips zodat er niets fout kan gaan:
“De Palue is een categorie 1 afdaling. Het is een rivier waar je voor 80% de bodem raakt, let dus op met die resterende 20% als je uitstapt, kies de meest heldere kant en houdt je gymschoenen aan. Bij manoeuvres blijf je in het midden van de rivier anders blijf je op een zandbank hangen. En op sommige plaatsen moet je bukken en op je hoofd letten.“
Bukken, op je hoofd letten? Waarom? Ze zeiden dat het kinderspel was die afdaling…
”De beste houding is op je rug gaan liggen zodat je obstakels kunt zien tijdens het roeien. Op je buik is het lichaam niet lenig genoeg. Als het een tak is, houd je de roeispaan voor je gezicht, dat is genoeg.“
Tot nu toe snap ik het allemaal, hij stelt me gerust door te zeggen dat de stroom niet sterk is, geen acrobatische toeren in het vooruitzicht dus!
